Younes, hoe zit dat: Nederlands en Zorg & Welzijn zijn toch twee heel andere dingen?

“Dat moet ik even uitleggen hè? Onze school is ingedeeld in teams en in dat team is de verbindende factor dat elke docent les geeft aan zoveel mogelijk dezelfde leerlingen. Dus ik ben teamcoach van Zorg & Welzijn en in dat team geef ik Nederlands aan dezelfde leerlingen als mijn collega’s in dat team. Dus daar zit ook iemand van Engels in, van Maatschappijleer, van Wiskunde en van Zorg & Welzijn natuurlijk. Wij geven allemaal les aan dezelfde groep leerlingen, waardoor we de leerlingen door en door kennen en precies weten hoe we ze het beste kunnen helpen. En in mijn rol van teamcoach ben ik eindverantwoordelijk voor alle leerlingen en collega’s van Zorg & Welzijn.”

Je bent begonnen als zij-instromer, hoe is dat precies gegaan?

“Ik heb eerst bij de bank gewerkt en toen bij een horloge importeur. Van daaruit ben ik een keer een gastles komen geven op school en toen ben ik hier blijven hangen. Ik ben begonnen als praktijkinstructeur en daarna is vanuit school gekeken welke opleiding het beste aansluit bij mijn vorige opleidingen. We hebben eigenlijk best veel collega’s die hier zijn komen werken en daarna nog een vervolgopleiding hebben gedaan, bedenk ik me nu.”

En, hoe bevalt die overstap naar het onderwijs?

“Ik vind het superleuk. Ik heb hartstikke veel lol in mijn baan. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen denken dat het ook wel echt hard werken is als je het onderwijs instapt. En natuurlijk, dat is ook wel zo, maar het geeft heel veel energie. Ik vind het ontzettend leuk om met onze jongeren om te gaan en ik wil ze graag helpen om mooie wereldburgertjes te worden: leerlingen die met iedereen positief kunnen omgaan en klaar zijn voor de maatschappij.”

Hoe ziet jouw werkweek er nu uit als docent en teamcoach?

“Tussen acht en kwart over acht loop ik de school binnen, haal ik een kopje koffie, spreek even wat collega’s. Om kwart over acht ga ik met mijn eigen team zitten voor de gezamenlijke dagstart, waarbij we bespreken wat er gebeuren moet, hoe het met de leerlingen gaat en wat we zelf nodig hebben. Dat is vaak tot iets over half negen, dan beginnen de eerste lessen. Ik geef daarna zelf les, of ik ben met teamcoach werkzaamheden bezig. Dan ben ik de hele dag lekker in de weer met leerlingen, collega’s en alles wat op mijn pad komt. Ik probeer de dag af te sluiten voor vijf uur en dan ga ik lekker naar huis toe.”

Kun je iets vertellen over het stukje coaching?

“Al onze collega’s zijn ook coach. Je bent niet de mentor van een groep van 24, zoals gebruikelijk is in het onderwijs, maar je bent coach van ongeveer 12 leerlingen. Die leerlingen begeleid je individueel. Je hebt iedere twee weken een persoonlijk gesprek met de leerlingen. Daarin bekijk je hoe het gaat met de leerling. Qua cijfers, maar ook hoe de leerling zich voelt op school en in de klas. Door die persoonlijke benadering kan je veel meer betekenen voor de leerlingen.”

Hoe ervaar je de samenwerking met je collega’s op d’Ampte?

“Goed. We hebben hele korte lijntjes en je kan iedereen heel makkelijk vinden. De sfeer is heel ontspannen en dat merk je aan hoe collega’s met elkaar omgaan. Het is heel lekker informeel en je kan aansluiten bij activiteiten buiten school, als je dat wilt. Ik liep bijvoorbeeld de halve marathon van Egmond met een aantal collega’s. Op de vrijdagmiddag sluiten we met een groep collega’s af met een kleine vrijdagmiddagborrel. Niet per se voor het drankje, maar gewoon om even te ontluchten en lekker met z’n allen te kletsen hoe de week gegaan is. En je ziet ook dat een aantal nieuwe collega’s dat super belangrijk vindt.”

Tot slot, wat voor tips geef je nieuwe docenten mee?

“Wees jezelf. Wees niet te streng in het begin, maar ook niet te mild. Geef duidelijk je grenzen aan en probeer vooral geen rol te spelen. Leerlingen prikken daar heel makkelijk doorheen. Onze leerlingen hebben het hart op de tong, dus ze bespreken best wel snel iets met je. Of niet, maar dan is het aan jou om de verbinding aan te gaan. Het kan bijvoorbeeld helpen als je iets persoonlijks bespreekt met de leerlingen, zodat zij ook iets persoonlijks met jou bespreken. En vanuit die band kan je verder met leerlingen.”